Συνέχεια...
Κατά τη διάρκεια της εξέτασης ο ειδικός παιδαγωγός δεν πρέπει να βοηθήσει το παιδί στις απαντήσεις. Θα πρέπει να είναι ουδέτερος και θα πρέπει να καταγράφει τις απαντήσεις του παιδιού όπως και οποιαδήποτε άλλη πληροφορία που θα του είναι χρήσιμη. Επίσης, προσέχουμε το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούμε, το παιδί πρέπει να καταλάβει αυτά που του λέμε και όχι να χρησιμοποιούμε εκφράσεις άγνωστες και δύσκολες γιατί θα μπερδευτεί και θα αποτύχει στην αξιολόγηση. Άρα είμαστε σύντομοι και κατανοητοί στα λεγόμενά μας. Τέλος, δεν πιέζουμε το παιδί να τελειώσει γρήγορα. Του δίνουμε χρόνο να σκεφτεί και δεν τον αγχώνουμε για το χρόνο.
Στο τέλος της αξιολόγησης, συζητάμε με το μαθητή και του εξηγούμε πού πήγε καλά και πού όχι, τον καθησυχάζουμε και τον ενθαρρύνουμε για αυτή του την προσπάθεια. Στη συνέχεια, του εξηγούμε ότι μπορούμε να τον βοηθήσουμε με συγκεκριμένους τρόπους στο μάθημα που δυσκολεύεται και ζη΄ταμε τη γνώμη του για το αν θα ήθελε να συνεργαστεί μαζί μας. Πρέπει να αφήνουμε χώρο στο παιδί να αποφασίζει και αυτό για την εξέλιξη της μάθησης, να δίνουμε ευκαιρίες και περιθώρια όσο γίνεται.