- Ελέγχουμε τους φακέλους των μαθητών από τα προηγούμενα χρόνια.
- Διαβάζω τις αξιολογήσεις από το ΚΕ.Δ.Δ.Υ ή το Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο.
- Συζητώ με τους συναδέλφους και το διευθυντή για τους μαθητές.
- Καλώ τους γονείς των μαθητών και συζητώ μαζί τους.
- Αξιολογώ τους μαθητές της τάξης μου.
- Φτιάχνω εξατομικευμένο πρόγραμμα για τον καθένα μαθητή μου χωριστά.
Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009
Πρώτα Βήματα Ειδικού Παιδαγωγού στο Ειδικό Σχολείο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
...Τυχαίνει να έχουμε ακολουθήσει όλα αυτά τα βήματα για την ένταξη του αδελφού μου σε ένα από αυτά τα σχολεία της Αττικής, αλλά δυστυχώς...τα standars τους είναι μάλλον λιγάκι άπιαστα. Μας είπαν πως το παιδί πρέπει να μπορεί να πηγαίνει μόνο του στην τουαλέτα (κι ενώ έχω ψάξει και διαπιστώσει πως κάτι τέτοιο θα γινόταν μέσα στα πλαίσια του προγράμματος του σχολείου)και να μπορεί επαρκώς να καταπιάνεται με εργασίες που έχουν να κάνουν με εργαλεία, πένσες, πληκτρολόγια(τελείως έξω από το φάσμα δυνατοτήτων του αδελφού μου, ο οποίος έκλεισε αισίως τα 14 φέτος.) Αυτό ήταν το βασικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπειτα, το σχολείο στο οποίο απευθυνθήκαμε είχε προγράμματα ένταξης για άτομα με "ελαφρά" νοητική στέρηση, με δραστηριότητες όπως χρήση Η/Υ, κηπουρικής, μουσικής, εργαστήριο υδραυλικών...γενικά κάτι χρήσιμο σε άτομα τα οποία 8α μπορούσαν αργότερα να βγουν στην αγορά εργασίας ως "βοηθοί".
Και φυσικά καμία σχέση με το αντικείμενο...
Και ρωτάω εγώ τώρα...ένα άτομο που δεν μπορεί να ενταχθεί σε καμία δραστηριότητα (όπως χαρακτηριστικά είπε κάποιος δάσκαλος του σχολείου)...είναι καταδικασμένο; Η επόμενη πιθανή λύση για τα παιδιά αυτά είναι ο εγκλεισμός και η αφάνεια!...
Ποιος προνοεί για τα παιδιά αυτά όταν οι αρμόδιοι κοινωνικοί φορείς τους γυρνάνε την πλάτη;